uğur karakullukçu

uğur'u izlerken bazen futbol programı mı izliyorum, yoksa sinir krizi geçiren bir adamın monoloğunu mu dinliyorum emin olamıyorum. adam bir konuyu anlatırken sanki pozisyonun içinde yaşıyor, öyle bir mimik, öyle bir vücut dili. var odasından çıkmış gibi yorum yapıyor, sanki guardiola ile her gün kahvaltı ediyor da taktik analiz yapıyor.

ama hakkını vermek lazım, futbolu gerçekten biliyor. istatistik veriyor, rakamlarla destekliyor derken bir bakıyorsun 'galatasaray neden avrupa'da 15 kupa almadı' diye kendini sorgulamaya başlamış. beşiktaş'la ilgili konuşurken de 'evet beşiktaş... neyse, buradan devam edelim' deyip konuyu kapatıyor.

fenerbahçe hakkında da bazen objektif yorumlar yapıyor ama kritik noktalarda galatasaray tarafında olduğu hissediliyor. özellikle derbi öncesi ya da sonrası yaptığı yorumlarda hep hafif bir galatasaray kayırmacılığı var. fenerbahçe'yi yorumlarken bazen haklı eleştiriler getiriyor ama bunu yaparken alttan alta rakibi küçümsemeye çalıştığını hissetmemek mümkün değil.